17 sep 2023   Het verhaal DE FOTO'S

Zondag, 17 september... Het lukt ons maar niet om laat (of in ieder geval later) op te staan.
Maar dit keer met een goede reden: we willen 07:30 ontbijten om in ieder geval de meute voor te zijn, maar als we daar aankomen (ander gebouw) zit er al een gedeelte van die meute. De rest laat niet lang op zich wachten.

Het ontbijt is perfect, veel vers fruit en van alles voor òp de boterham.... maar daar komt een berg volk op af, ongelofelijk. We ronden het ontbijt snel af en gaan op pad.
Het is droog!! Voornamelijk bewolkt maar droog, en ook nog windstil, dus dubbel genieten.

Al snel komen we een zijweg tegen naar de gletsjer Heinabergsjökull. Ach, we zijn toch vroeg, dus besluiten de ontzettend slechte weg maar eens te volgen naar waar die ons ook heen leidt.

Af en toe wordt ons een prachtige blik op de gletsjer gegund. Een "hidden gem"?? We rijden verder en eindigen op een parkeerplaats. De "gem" wordt hier al wat minder "hidden", en als we naar het water lopen, liggen daar zo'n 20 kano's... Het "hidden" is hier dus volledig verdwenen. Maar...... we zijn nog steeds alleen op de wereld met voor ons een prachtig gletsjermeer.

We lopen een stuk langs het water, en als we omkijken komen er zo'n 15 personen op de kano's toegelopen, om later het meer op te gaan.

Zelf lopen we weer rustig terug, nog nagenietend van mooie beelden van gletsjer en ijsbergen.

We vervolgen onze weg, passeren Höfn en rijden langs verbijsterend mooie bergezichten, half (en soms helemaal) verscholen is wolkenformaties.

We komen bij een zijweggetje en stuiten op een prachtige serie relatief kleine watervalletjes, maar... klein maar fijn zeggen we altijd....
Als we bijna klaar zijn met foto's nemen, begint het zachtjes te regenen, wat ons zal begeleiden de rest van de middag.

We vervolgens weer onze weg richting Djupivögur en besluiten daar even wat te nuttigen.
Aan de haven liggen 35 eieren op een voet, voorstellende de 35 verschillende soorten vogels die daar voorkomen.

Verder gaat de reis, maar het weer en de reistijd zorgen ervoor dat we via de Oxi-pas naar Egilsstadir rijden, waar ons huisje voor twee nachten is.

Om 16:45 komen we aan, ook deze dag zit er weer op, en als even later de carbonaatjes op de BBQ liggen spartelen, zitten wij aan de borrel.

ONDERWEG NAAR MORGEN