|
7 sep 2018 Het verhaal
Wat zie ik? het in nu later geworden en het is al licht, en de Strokkur wacht op ons, terwijl er nog nauwelijks mensen rondlopen.
Het weer is fantastisch, een heerlijk zonnetje en nauwelijks wind.... straks maar even kijken of alle foto's een beetje gelukt zijn. Volgende stop is de Vatnsleysafoss, zo'n 20 kilometer zuidelijk van Geysir. Wat een prachtige waterval, ooit wel gezien, maar ik was vergeten hoe 'ie er uitzag. Volgende stop: een aantal paarden langs de weg, die allemaal staan te wachten op een knuffel.. nou .... dat kan gebeuren. Dan rijden we door naar de Gullfoss, waar alweer massa's mensen zijn. Boven op deparkeerplaats is het zoeken naar een plekje, maar gelukkig nog zonder te betalen, voor zolang het nog duurt. Toiletbezoek is echter niet gratis, en om door een hekje te komen moet je een creditcardbetaling doen, maar ja.... 't is niet anders Ondertussen is het wel nog steeds mooi weer, maar is het wel zeer stevig gaan waaien. De massa's meneen gaan ons een beetje tegenstaan, en we besluiten om maar weer door te gaan, de Kjölur op. We slaan even af, de F355 op voor een lunch, waarvoor we even doorrijden naar de eerste rivierdoorsteek. Natuurlijk doen we die even voor de lol, en als we nog even wat foto's aan het maken zijn, komen er 5 squads die (voor een quad) spectaculair het riviertje doorsteken. Voort gaat de rit over de F35, en slaan halverwege Kerlingarfjöll even af om naar het Hítárvatn te rijden. Wat is dit eigenlijk een mooie rit..... Niemand komt hier en via een zijweggetje kom je tot aan de rand van het water. De gletsjers op de achtergrond zijn prachtig. Het is nog steeds mooi weer, maar de wind wordt nu echt serieus. We vervolgen onze weg, en met een heuse storm rijden bij Kerlingarfjöll naar boven. Het is ondertussen koud en zwaar bewolkt geworden. In het huisje moeten we eerst even opwarmen, maar ik kan Marlies ervan overtuigen, dat naar boven rijden toch echt wel meerwaarde heeft. Prachtige uitzichten op de weg naar boven, en vanaf het plateau een schitterend zicht op de bergen in alle kleuren. Een stukje lopen betekent opboksen tegen de wind bij 4C... brrrrr...... Als we om half zeven weer beneden zijn is het tijd voor het diner..... En na het diner zitten we nu beiden allerlei blogs en reisverslagen bij te houden..... We gaan vroeg naar bed, want morgen is een lange dag. |