20 mei 2015   Het verhaal De foto's

03:30 Uiteraard ga ik straks nog even terug naar bed, want om 08:00 gaan we ontbijten, om rond 10:00 in te schepen voor een walvissafari met een hoog scoringspercentage, tenminste dat horen we hier in het hotel.

We gaan het meemaken.

Het is prachtig weer in Victoria, dus vóór het ontbijt nog wat foto's gemaakt!.. Om 09:00 wandelen we naar de inschepingsplek, en op 10:00 vertrekken we met een high-speed rubberboot, allemaal in dikke pakken gehesen. (en dat hijsen viel niet mee) zodat we als een soort Michelin-mannetjes aan boord gaan.

De pakken hebben we nodig om twee redenen: ondanks de temperatuur van rond 18C is de wind op zee koud, als je met 70-80 km/uur over het water vliegt. En er komt soms zoveel zout buiswater over, dat ik bijna ga hallucineren van het zoute water dat ik binnenkrijg......
Bijzonder indrukwekkend om zo te varen, we zien veel zeehonden, klein, groot, een hert..........
MAAR GEEN ORKA'S EN WALVISSEN
Ik weet het nu, ik heb niets met walvissafari's...... 4x gedaan in IJsland (NIETS)... grrrr.... maar het zij zo, ik heb me erbij neergelegd.....

Terug in de warmte van de vaste wal eten we een heerlijke Fish & Chips. en gaan vervolgens met de auto de stad nog even in voor wat boodschappen.
Victoria heeft ook nog een internationale watervliegtuig-luchthaven. De enig luchthaven die soms gesloten wordt vanwege walvissen op de landingsbaan.........

Als we na enig zoeken de uitgang van het prechtige en ontspannen Victoria hebben gevonden, zitten we in de Victoriaanse avondspits (nou, avond... 16:00 uur)
Maar als we de stad achter ons laten, rijden we in een serene rust door prachtig landschap.

Om 18:00 zijn we bij het hotel. Sódàn.... zou een Rotterdammer roepen.... wààààt een hotel, met onder andere een inloop- en doorloopdouche, dat laatste omdat je tot aan het eind stevig moet doorlopen, om weer op tijd terug te zijn. O, ja, en wil je onder de douche ook nog TV kijken, nou, dan kan dat middels een waterdichte afstandbediening. Weliswaar een iets kleiner model dan in de kamer, maar toch........
Het hele hotel ademt een heerlijke luxe.
We hebben een heerlijk diner, ons geserveerd door Marian, een vrouw van nederlandse ouders. Wat een schat, ondanks de discussies over wijn en steak, maar ze lost alles perfect op!!

Het is 23:00 uur als we nog even naar buiten gaan, om aan het einde van de steiger mijn favoriete whisky te drinken, en de mannen stiekum een dikke sigaar roken. Roken in Canada is zo mogelijk nog meer aan banden gelegd als in Nederland. In wijde omgeving van het hotel mag NIET gerookt worden, maar het einde van het steiger van NET buiten deze zone...

In de buurt van het steiger horen we plotseling gespetter, een otter zwemt rond en speelt op zijn gemak op de steigers.
En vervolgens zwemt vlak langs ons een zeehond!! En later een tweede!! Na enige tijd liggen ze ons aan te kijken op een meter afstand, net onder het wateropppervlak..... Prachtig.

Maar ook dit komt tot een eind, en enigszins onvast (het steiger slingert nogal..... denk ik.....) ga ik terug naar de kamer, om in een diepe slaap te vallen, van waaruit ik maar tweemaal wakker wordt.

Om 06:00 is de nieuwe dag weer een feit.