22 mei 2015   Het verhaal De foto's

Goedemorgen, wereld.

06:30 Nog steeds dramatisch internet, de blog bijhouden gaat net, maar FB en email zijn onbereikbare applicaties.

Ik ga ook maar niet proberen om foto's te uploaden; maar een hotpotje met prachtig uitzicht over de baai is ook niet onaardig.... toch?'

Gedachte In een hotpot in Ucluelet ligt een gelukkig mens Terwijl de intense stilte mijn geest omarmt En het water mijn vermoeide lijf verwarmt Klinkt het geluid van een verre misthoorn over het water Als dierbare herinnering voor momenten in het 'later' En in een hotpot in Ucluelet ligt een zeer gelukkig mens....

Oeps.... voor ingewijden..... dat is lang geleden.......

Na een ontbijtje bij de lokale bakker (onze bakkers zijn toch beter....) vertrekken we naar Tofino, waar we om 12:00 inschepen voor een boottocht naar de Hot Springs. Verwachting is dat we rond 19:30 weer terug zijn.
Uiteraard gaan we ook kijken wat voor wildlife we tegen kunnen komen.
We gaan met een kleine snelle boot, maar kunnen, in tegenstelling tot de vorige rubberboot, wel binnen zitten.

De eerste waarneming: zee-otters..... op hun dooie gemak drijven ze op hun rug op het water, maar we kunnen niet te dichtbij komen, want ze zijn erg schuw.

Als we doorvaren komen bij hele grote kolonies zeehonden, vraag me niet naar het merk, da's niet mijn kennisgebied. Maar het is wel een prachtig gezicht, op de beesten op hun gemak op de rotsen te zien liggen.

En vervolgens... Ja Hoor, de eerste walvissen, het spuiten markeert waar ze zijn. Ook hier blijven we op enige afstand, maar ze laten zich niet verstoren door het feit, dat er wel 5 bootjes liggen te wachten op hun verschijning.
Regelmatig komen de ruggen boven water, maar er worden geen spectaculaire sprongen e.d. gemaakt, dat doen grijze walvissen kennelijk niet.

Uiteindelijk komen we om 15:00 bij het doel van onze reis, het oerbos en het pad naar de Hot Springs. De wandeling erheen duurt drie kwartier, en we moeten om 18:00 weer terug zijn.
Het pad door het bos is prachtig.. Immens dikke bomen (geen seqoia's) dwingen ontzag af, evenals de vormen, waarin sommige in uitgegroeid zijn.
Het hele pad is aangelegd als een 2 Km lange loopplank, die het lopen eenvoudig maakt. Maar een trap omhoog blijft een trap omhoog natuurlijk.. (hijg..).
Onderweg worden we ingehaald door een husky-achtige hond, maar daar besteden we op dat moment geen aandacht aan.
Bij de Hot Spring is het een drukte van belang. We zijn dus niet de enige... Er is genoeg ruimte om om om te kleden en beneden tussen de rotsen is een natuurlijk bad gevormd, waar water van 42-44C inc stroomt, wat als watervalletjes van de rotsen stroomt.
We eten eerst sushi en kippenpoten (??), die we zelf mee hadden genomen, de sushi is een overblijfsel van een misverstand in het restaurant waar we gisteren aten.....

Ahhh, de hond is er ook, en ook zijn vrouw(?) en drie bloedjes van kinderen komen binnenlopen, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Waar ze vandaan komen is een raadsel (op dat moment).
De honden zijn ONTZETTEND lief, en laten zich aan alle kanten vertroetelen. En gaan vervolgens gewoon liggen slapen tussen alle mensen.

We gaan het water maar even in, ik pak de watervalletjes als een douche, omdat de laatste drie meter naar het badje erg steil en glibberig is, maar heet water is heet water.....

Als we weer op ons gemak teruglopen, zien we een bordje... Please don't feed the local dogs... OK, sorry, zullen we de volgende keer niet meer doen, maar ze lusten wel sushi en kip... hebben we gemerkt.

We wandeling terug verloopt in aangename rust, en onderweg zien we nog een zeer nieuwsgierige Blue Jay(?), een prachtige blauwe vogel ter grootte van een ekster.

Uiteindelijk varen we om 18:00 weer terug naar Tofino, en moeten onderweg weer stoppen voor walvissen!!

Om 19:30 zijn we terug in Tofino, en moeten uiteindelijk nog doorrijden voor onze reservering om 20:30 in restaurant Norwood..... WAUW!! wat een schitterende afsluiting van een even schitterende dag.
Geweldige kwaliteit, en nee, ik heb er geen foto van gemaakt.

Uiteindelijk zijn we om 23:30 weer terug, en ik ben dermate moe door de lange dag en een VOD'tje, dat ik het snel voor gezien houd..

Onderweg naar morgen......

O, ja... de honden... Die komen aangezwommen van de overkant (> 500 meter) en hebben het kennelijk zo naar hun zin, dat ze vaak blijven hangen. Er schijnen er nu een stuk of 20 rond te lopen..... en allemaal met een zeer hoge aaibaarheidsfactor.